کرسی تحلیل سلامت معنوی نفس از دیدگاه مولوی، برگزار شد
۱۴۰۳/۰۹/۱۱
به مناسبت هفته پژوهش و فناوری، کرسی علمی ترویجی با موضوع تحلیل سلامت معنوی نفس از دیدگاه مولوی با ارائه حجت‌الاسلام و المسلمین دکتر عبادین درویشی‌پور در دانشگاه لرستان برگزار شد.
به گزارش روابط عمومی، در این کرسی که 10 آذرماه سال جاری در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه لرستان برگزار شد نکاتی مطرح شد؛ از جمله:
مسئله‌ی نفس و بدن از جمله مسائل مورد توجه تمامی مکاتب دینی است که به عنوان نمادی آشکار از ارتباط میان عالم ماده و مجرد محسوب می شود.
تعامل نفس و بدن با يكديگر منشاء شکل گیری مباحث متعددی در حوزه پزشکی و عرفان گردیده است با این حال در خصوص ارتباط نفس وبدن دو رویکرد اصلی یگانه انگاری و دوگانه انگاری وجود دارد افلاطون براین باور است که همان گونه كه نمی توان چشم را بدون سر و سر را بدون بدن درمان نمود، بدن را نيز بدون در نظر گرفتن نفس نمي توان درمان كرد ارسطو، روح وبدن دارای تاثیر متقابل برهم می داند
دیدگاه پیوند نفس و بدن در تفکرات عرفانی بسیاری از عرفاء جلوه گری می کند.
این گروه بـر اساس آموزه های عرفان اسلامی - برگرفته از متون دینی و تجارب عرفانی- به مسئله ارتباط اثر گذار سلامت نفس بر بدن عمیق تر پرداخته اند، (امینی نژاد،1394:ص234) و براین باورند ارتباط تنگاتنگی میان سلامت نفس وبدن وجود دارد که تغییر جزئی در سلامت یکی از آنها به طور حتم بر سلامت دیگری اثر گذار است. (جوادى آملى،1389ص: 313) بنابراین بدن انسان وسیله ای است که در حیات دنیوی، روح خود را حمل می کند.پس باید با مراقبت از جسم ،از روح خود نیز محافظت کرد زیرا سلامتی این دو به یکدیگر وابسته است.
نتیجه‌گیری:
ـ مولوی با الهام از آموزه های دینی براین باور است ؛ارتباط تنگاتنگی میان سلامت نفس وبدن وجود دارد به نحوی که تغییر جزئی در سلامت هریک ( نفس و بدن ) بر سلامت دیگری تأثیر می‌گذارد.
ـ مولوی بدن انسان را ابزاری برای زندگی دنیوی می داند که روح آن را حمل می کند. بنابراین باید با مراقبت از نفس، از جسم خود نیز محافظت کرد زیرا سلامتی این دو به یکدیگر وابسته است.
با ازبین رفتن رذایل پلید نفسانی، امتزاج جان وتن عارف تحقق می یابد به گونه ای که بدن او نیز استعدادی همانند روح پیدا کرده و سلامت و قوای بدنی خود را تقویت می کند.
گرچه مولوی دیدگاه های متفاوتی در ارتباط نفس و بدن دارد اما براساس یکی از این دیدگاه ها، هرگاه آدمی خانه تن خود را براساس سلوک نفس ویران کند، جسم تخریب شده را از نو براساس ساختار روح پاک استوار می کند.در این دیدگاه با اینکه میان نفس و بدن نوعی عداوت بلکه خصومت وجود دارد، اما این خصومت و رقابت به رفاقت تبدیل گردد.
انسان عارف در اثر‌تزکیه نفس و ریاضت بدن ،تحولی در جان او پدید می‌آید که این تبدیل نه تنها باطن و درون عـارف ،بـلکه جـسم را هـم مبدّل ساخته و به آن خاصیت فرا مادی می‌بخشد در این هنگام تن او دیگر در قالب زمان و مکان نمی گنجد.زیرا حقیقت و اصل انسان روح و ابزارش تن اوست بنابراین ممکن نیست با ابزار بیمار بتوان روح سالم داشت، چه اینکه روح سالم ابزار بدن بیمار را تحمل نمی‌کند.
اسامی ناقدان در نشست:
دکتر حمید خسروانی، دکتر مهرداد امیری.
مدیر نشست:
دکتر مجتبی گراوند.
